Δεν γνωρίζω αν πράγματι ο Πρωθυπουργός κύριος Γ. Παπανδρέου ή κάποιοι συνεργάτες του διαβάζουν για λογαριασμό του τα μηνύματα και τις επιστολές που του απευθύνουν απλοί πολίτες. Με την ελπίδα ότι αυτό συμβαίνει, απέστειλα στον Πρωθυπουργό την παρακάτω επιστολή για το φλέγον θέμα βέβαια, αυτό της οικονομικής κρίσης.Δημήτρης Καμιζής
Ιατρός Ε.Σ.Υ
Τ. Δήμαρχος Κρανιδίου
Μητροπολίτη Φωστίνη 1 Κρανίδι
08.02.2010
Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Κ. Γεώργιο Παπανδρέου
Κύριε Πρωθυπουργέ,
επιτρέψατε μου με την παρούσα επιστολή να σας εκφράσω σαν πολίτης αυτής της χώρας ορισμένους προβληματισμούς, σκέψεις, και ενδεχομένως προτάσεις μπροστά στη σημερινή κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Δεν έχω σπουδάσει οικονομικές επιστήμες, διαθέτω το κοινό νου του μέσου Έλληνα πολίτη και στο διάβα της ζωής μου, έχω αποκομίσει σαν εμπειρία κάποιες γνώσεις πρακτικής οικονομίας σαν αυτές που διαθέτουμε πιστεύω όλοι οι ώριμοι σε ηλικία Έλληνες πολίτες.
Συμμερίζομαι και εγώ την αγωνία σας καθώς και την αγωνία των συνεργατών σας στο οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης σχετικά με την αντιμετώπιση της θρυλούμενης οικονομικής κρίσης και παρακολουθώ μέσα από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης τις προσπάθειες που κάνετε και τις αποφάσεις λαμβάνετε. Θα προσπαθήσω και εγώ με όσο περιληπτικότερο τρόπο μπορώ να σας μεταφέρω διαπιστώσεις, προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα που με διακατέχουν ως πολίτη της δοκιμαζόμενης σήμερα πατρίδας μας με σκοπό να συμβάλω και εγώ σε κάτι θετικό, όσο ελάχιστο και αν είναι αυτό, για την ανόρθωση της πατρίδας μας σε αυτούς εδώ τους δύσκολους καιρούς.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Παρακολουθώντας τα βραδινά και όχι μόνον δελτία ειδήσεων από την τηλεόραση και διαβάζοντας τα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων αισθάνομαι ότι η πατρίδα μας , έχει εμπλακεί σε «εμπόλεμη» κατάσταση και δέχεται παντοειδείς επιθέσεις και προσβολές. Κάθε βράδυ ρουκέτες και πύραυλοι διαφόρων τύπων, ιδιαίτερα δε αυτοί οι πύραυλοι τύπου spreadsδιασχίζουν τον ελληνικό ουρανό και πέφτουν μέσα σε κάθε σπίτι που έχει ανοιχτή την οθόνη της τηλεόρασης. Ίσως πρόκειται για έναν ακήρυχτο πόλεμο, αλλά πόλεμο που δέχεται η Ελλάδα από τις κυβερνήσεις και τα επιτελεία όλων των συμμαχικών μας χωρών, από τους ετέρους μας στην Ε. Ε και την Ο. Ν. Ε., από τους υπερατλαντικούς συμμάχους μας στο Ν.Α.Τ.Ο, πό διεθνείς τράπεζες και οικονομικούς οργανισμούς και διάφορα άλλα κέντρα οικονομικής εξουσίας και παρέμβασης.. Μόνον οι ουδέτερες και οι Αραβικές χώρες απέχουν από αυτό τον ορυμαγδό επιθέσεων.
Όσο αυτές οι πολεμικές επιχειρήσεις σε βάρος της χώρας μας εξελίσσονται, τόσο μου δημιουργείται η πεποίθηση ότι βρισκόμαστε μπροστά όχι απλά σε μία σοβαρή οικονομική κρίση, αλλά μπροστά σε μία μεγάλη εθνική κρίση με αλυσιδωτές συνέπειες και με άγνωστη σε σχέση με το μέγεθος των καταστροφικών της αποτελεσμάτων έκβαση.
Ασφαλώς γι’ αυτή τη κατάσταση υπάρχουν αιτίες και αφορμές οι οποίες δεν προέκυψαν ξαφνικά και εκ του μη όντος, αλλά έχουν τις ρίζες τους και στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν. Δε μπορεί κύριε Πρωθυπουργέ η μοναδική αιτία ,ή καλύτερα η παθογένεια της σημερινής κατάστασης να είναι μόνον η διαφθορά την οποία συνεχώς επικαλείσθε και εσείς και στελέχη της Κυβερνήσεως σας. Η διαφθορά, χωρίς να έχω καμιά διάθεση να υποτιμήσω τη συμμετοχή της σε αυτή τη τραγική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας σήμερα, είναι ένα παρακολούθημα, ένα σύμπτωμα της νόσου, και έτσι και αλλιώς άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο συνοδεύει την κίνηση του χρήματος σε όλες τις κοινωνίες, σε όλους τους τόπους του κόσμου. Είναι σύμφυτη με τη ζωή και τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος. Ευτυχώς αλλά και γι’ αυτό το λόγο οι οργανωμένες κοινωνίες έχουν θεσπίσει και θεσπίζουν νόμους για την «πάταξή της», όχι όμως πάντοτε το ίδιο αποτελεσματικά.
Σε αυτές τις δύσκολες μέρες όλοι οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουμε και την παθογένεια αυτής της κατάστασης και τις αιτίες που την δημιούργησαν και μας έφτασαν ως εδώ. Εσείς κύριε Πρωθυπουργέ και η Κυβέρνηση σας πρωτίστως έχετε υποχρέωση ως ηγήτορες, που ασφαλώς γνωρίζετε περισσότερα, να μας διαφωτίσετε για τα πραγματικά και βαθύτερα αίτια αυτής της σημερινής εθνικής κρίσης που μπορεί να αγγίξει τα όρια της εθνικής τραγωδίας γιατί μόνο ένας λαός ενημερωμένος που εμπιστεύεται την ηγεσία του μπορεί να κινητοποιηθεί, να αντισταθεί, να παλέψει και να αποτρέψει τελικά τους κινδύνους.
Μιλάμε όλοι για το μεγάλο οικονομικό έλλειμμα, για μεγάλο το εξωτερικό χρέος, μιλάμε δηλαδή για εκατομμύρια και δισεκατομμύρια Ευρώ που μας λείπουν από τον Εθνικό ταμείο.
Στο «ταμείο της Ελλάδας», Ευρώ μπαίνουν με τις εξαγωγές προϊόντων σε άλλες χώρες, με το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, το συνάλλαγμα των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, με τους τουρίστες επισκέπτες που έρχονται στη χώρα μας κάθε χρόνο, και γενικότερα με την παροχή υπηρεσιών σε πολίτες ξένων χωρών, με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στα αγροτικά μας προϊόντα και τις κάθε είδους ενισχύσεις, με την εισροή Ευρώ σαν συμμετοχή της Ε.Ε. στην εκτέλεση έργων υποδομών, Ευρωπαϊκό ταμείο συνοχής κτλ.
Από το ταμείο μας αφαιρούνται, βγαίνουν Ευρώ , με τις εισαγωγές κάθε λογής προϊόντων από το εξωτερικό, με τον τουρισμό που κάνουν οι Έλληνες σε άλλες χώρες, με την εξαγωγή Ευρώ από τους οικονομικούς μετανάστες που εργάζονται και ζουν στη πατρίδα μας προς τις χώρες καταγωγής τους, με την εξαγωγή Ευρώ Ελλήνων που σπουδάζουν στο εξωτερικό, με τη εξαγωγή Ευρώ για παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε χώρες του εξωτερικού, με την αγορά πανάκριβων οπλικών συστημάτων για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας και βέβαια για την αποπληρωμή δανείων σε τρίτες χώρες και διεθνείς τράπεζες.
Σήμερα όμως κύριε Πρωθυπουργέ βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατάσταση όπου οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων συνεχώς μειώνονται, οι εισαγωγές συνεχώς αυξάνονται, το ναυτιλιακό συνάλλαγμα έχει σημαντικά περιοριστεί, η εισαγωγή συναλλάγματος Ελλήνων μεταναστών που ζουν στο εξωτερικό επίσης έχει σχεδόν μηδενιστεί αφού πλέον δεν τους δίδεται κανένα σχετικό κίνητρο, η χώρα έχει αποβιομηχανοποιηθεί, η ανταγωνιστικότητα γενικότερα την ελληνικής οικονομίας επιδεινώνεται συνεχώς. Δεν είναι όλα αυτά οι πραγματικές αιτίες της σημερινής κρίσης; Γιατί δεν τις ονομάζουμε; Γιατί δεν επικεντρώνουμε τις αναφορές μας σε αυτά τα κρίσιμα και πραγματικά ,σοβαρά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, και το συνεχές ενδιαφέρον στην ανάταξη τους;
Διερωτώμαι λοιπόν πως είναι δυνατόν η ελληνική οικονομία να ανακάμψει και πως η Ελλάδα θα τακτοποιήσει τα οικονομικά της μόνον και μόνον με περιστολή των δημοσίων δαπανών, με την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση των φόρων, πράγματα που έτσι και αλλιώς πρέπει να γίνουν, χωρίς συγχρόνως να παρθούν άμεσα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που θα αυξήσουν την παραγόμενη αξία στην πατρίδα μας, η οποία ολοένα και μηδενίζεται. Όχι μόνον δεν είμαστε αυτάρκεις ούτε καν σε προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, αλλά εισάγουμε κρέατα και αγροτικά προϊόντα από άλλες χώρες της Ε. Ε αλλά και τρίτες χώρες. Αφήστε τα υπόλοιπα βιομηχανικά προϊόντα και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Η Ελλάδα σήμερα είναι μία χώρα-αγορά για όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε. αλλά και τρίτες χώρες με μηδενική σχεδόν όμως παραγόμενη εγχώρια αξία. Πως λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ, πως είναι δυνατόν να ορθοποδήσει αυτή η χώρα μόνον με μέτρα σαν και αυτά που έχετε πάρει μέχρι σήμερα, χωρίς να συνεγερθεί ο Ελληνικός Λαός όπως αυτό έχει συμβεί στην ιστορική μας διαδρομή μπροστά σε εθνικές κρίσεις και κινδύνους;
. Βέβαια αυτήν την κατάσταση, στην οποία η Ελλάδα διολίσθησε τα τελευταία χρόνια σιγά- σιγά την παραλάβατε από την προηγούμενες. Διακυβερνήσεις και κανείς δε μπορεί να σας κατηγορήσει, ότι είστε εσείς και η κυβέρνηση σας που την προκάλεσε. Ιδιαίτερα μετά την είσοδο της χώρας μας στην Ο. Ν. Ε. κανένας δεν φρόντισε για την προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στα νέα δεδομένα και τις νέες ανάγκες για την επιβίωση μας στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον . Όσοι αδιαφόρησαν γι’ αυτό έχουν πράγματι βαρύτατες ευθύνες.
. Η διατύπωση κύριε πρωθυπουργέ ενός νέου οράματος για το λαό και το έθνος είναι αναγκαία και βασική προϋπόθεση για την έξοδο από τη σημερινή κρίση. Μετά την πολιτική διακήρυξη και την εφαρμογή της στην πράξη της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας του Ανδρέα Παπανδρέου στη δεκαετία του 1980 και το νέο όραμα του Κώστα Σημίτη με κεντρικό στόχο την ένταξη της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε., η χώρα μας πορεύθηκε χωρίς εθνικούς στόχους και χωρίς κανένα προσανατολισμό. Είναι καιρός λοιπόν για την διατύπωση αυτού του νέου οράματος που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους που θα συνεγείρει το λαό σε μία νέα προσπάθεια προόδου και ανόρθωσης.
Αυτό προϋποθέτει καθαρά λόγια, ενημέρωση σε πλάτος και σε βάθος κυρίως όμως εφαρμογή στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία, κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν γίνεται κάθε φορά οι υπαίτιοι και οι κυρίως υπεύθυνοι των κρίσεων να διαφεύγουν των ευθυνών και των υποχρεώσεων τους και να την πληρώνουν πάντοτε οι απλοί άνθρωποι του λαού, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, οι μικροεπιχειρηματίες και μικροεπιτηδευματίες, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής. Ο λαός έχει ανάγκη για να πεισθεί, να βλέπει να επιστρέφεται ένα μέρος τουλάχιστον του πλούτου που συσσώρευσαν οι τράπεζες, οι τραπεζίτες, και όσοι με παράνομους, ή νόμιμους τρόπους που τους διευκόλυναν, σφετερίστηκαν για λογαριασμό τους το μόχθο και την παραγόμενη αξία από τους εργαζόμενους. Εάν δεν συμβεί αυτό κύριε Πρωθυπουργέ θα υπάρξουν σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις οι οποίες δυστυχώς θα εμποδίσουν και την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανόρθωση της πατρίδας μας. Δεν μπορεί πάντοτε οι ίδιοι και οι ίδιοι να πληρώνουμε τα σπασμένα.
Οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύονται ασφαλώς χάρη στην προσωπικότητα τους κυρίως σε περιόδους μεγάλων δυσκολιών και κρίσεων σαν και αυτήν που διανύουμε. Έχετε λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ την ευκαιρία εν μέσω μίας τέτοιας βαθιάς κρίσης, με τα θετικά στοιχεία της προσωπικότητας σας και την εμπειρία που ασφαλώς διαθέτετε, αλλά και με νωπή πριν να εξατμισθεί την εντολή του ελληνικού λαού να αναδεχθείτε σε μεγάλο ηγέτη που θα βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση και το αδιέξοδο. Μη μας απογοητεύσετε.
Με τιμή
Δημήτρης Καμιζής
Γιατρός Ε.Σ.Υ
Δήμαρχος Κρανιδίου 1999-2006
Ιατρός Ε.Σ.Υ
Τ. Δήμαρχος Κρανιδίου
Μητροπολίτη Φωστίνη 1 Κρανίδι
08.02.2010
Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Κ. Γεώργιο Παπανδρέου
Κύριε Πρωθυπουργέ,
επιτρέψατε μου με την παρούσα επιστολή να σας εκφράσω σαν πολίτης αυτής της χώρας ορισμένους προβληματισμούς, σκέψεις, και ενδεχομένως προτάσεις μπροστά στη σημερινή κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Δεν έχω σπουδάσει οικονομικές επιστήμες, διαθέτω το κοινό νου του μέσου Έλληνα πολίτη και στο διάβα της ζωής μου, έχω αποκομίσει σαν εμπειρία κάποιες γνώσεις πρακτικής οικονομίας σαν αυτές που διαθέτουμε πιστεύω όλοι οι ώριμοι σε ηλικία Έλληνες πολίτες.
Συμμερίζομαι και εγώ την αγωνία σας καθώς και την αγωνία των συνεργατών σας στο οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης σχετικά με την αντιμετώπιση της θρυλούμενης οικονομικής κρίσης και παρακολουθώ μέσα από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης τις προσπάθειες που κάνετε και τις αποφάσεις λαμβάνετε. Θα προσπαθήσω και εγώ με όσο περιληπτικότερο τρόπο μπορώ να σας μεταφέρω διαπιστώσεις, προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα που με διακατέχουν ως πολίτη της δοκιμαζόμενης σήμερα πατρίδας μας με σκοπό να συμβάλω και εγώ σε κάτι θετικό, όσο ελάχιστο και αν είναι αυτό, για την ανόρθωση της πατρίδας μας σε αυτούς εδώ τους δύσκολους καιρούς.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Παρακολουθώντας τα βραδινά και όχι μόνον δελτία ειδήσεων από την τηλεόραση και διαβάζοντας τα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων αισθάνομαι ότι η πατρίδα μας , έχει εμπλακεί σε «εμπόλεμη» κατάσταση και δέχεται παντοειδείς επιθέσεις και προσβολές. Κάθε βράδυ ρουκέτες και πύραυλοι διαφόρων τύπων, ιδιαίτερα δε αυτοί οι πύραυλοι τύπου spreads
Όσο αυτές οι πολεμικές επιχειρήσεις σε βάρος της χώρας μας εξελίσσονται, τόσο μου δημιουργείται η πεποίθηση ότι βρισκόμαστε μπροστά όχι απλά σε μία σοβαρή οικονομική κρίση, αλλά μπροστά σε μία μεγάλη εθνική κρίση με αλυσιδωτές συνέπειες και με άγνωστη σε σχέση με το μέγεθος των καταστροφικών της αποτελεσμάτων έκβαση.
Ασφαλώς γι’ αυτή τη κατάσταση υπάρχουν αιτίες και αφορμές οι οποίες δεν προέκυψαν ξαφνικά και εκ του μη όντος, αλλά έχουν τις ρίζες τους και στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν. Δε μπορεί κύριε Πρωθυπουργέ η μοναδική αιτία ,ή καλύτερα η παθογένεια της σημερινής κατάστασης να είναι μόνον η διαφθορά την οποία συνεχώς επικαλείσθε και εσείς και στελέχη της Κυβερνήσεως σας. Η διαφθορά, χωρίς να έχω καμιά διάθεση να υποτιμήσω τη συμμετοχή της σε αυτή τη τραγική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας σήμερα, είναι ένα παρακολούθημα, ένα σύμπτωμα της νόσου, και έτσι και αλλιώς άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο συνοδεύει την κίνηση του χρήματος σε όλες τις κοινωνίες, σε όλους τους τόπους του κόσμου. Είναι σύμφυτη με τη ζωή και τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος. Ευτυχώς αλλά και γι’ αυτό το λόγο οι οργανωμένες κοινωνίες έχουν θεσπίσει και θεσπίζουν νόμους για την «πάταξή της», όχι όμως πάντοτε το ίδιο αποτελεσματικά.
Σε αυτές τις δύσκολες μέρες όλοι οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουμε και την παθογένεια αυτής της κατάστασης και τις αιτίες που την δημιούργησαν και μας έφτασαν ως εδώ. Εσείς κύριε Πρωθυπουργέ και η Κυβέρνηση σας πρωτίστως έχετε υποχρέωση ως ηγήτορες, που ασφαλώς γνωρίζετε περισσότερα, να μας διαφωτίσετε για τα πραγματικά και βαθύτερα αίτια αυτής της σημερινής εθνικής κρίσης που μπορεί να αγγίξει τα όρια της εθνικής τραγωδίας γιατί μόνο ένας λαός ενημερωμένος που εμπιστεύεται την ηγεσία του μπορεί να κινητοποιηθεί, να αντισταθεί, να παλέψει και να αποτρέψει τελικά τους κινδύνους.
Μιλάμε όλοι για το μεγάλο οικονομικό έλλειμμα, για μεγάλο το εξωτερικό χρέος, μιλάμε δηλαδή για εκατομμύρια και δισεκατομμύρια Ευρώ που μας λείπουν από τον Εθνικό ταμείο.
Στο «ταμείο της Ελλάδας», Ευρώ μπαίνουν με τις εξαγωγές προϊόντων σε άλλες χώρες, με το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, το συνάλλαγμα των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, με τους τουρίστες επισκέπτες που έρχονται στη χώρα μας κάθε χρόνο, και γενικότερα με την παροχή υπηρεσιών σε πολίτες ξένων χωρών, με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στα αγροτικά μας προϊόντα και τις κάθε είδους ενισχύσεις, με την εισροή Ευρώ σαν συμμετοχή της Ε.Ε. στην εκτέλεση έργων υποδομών, Ευρωπαϊκό ταμείο συνοχής κτλ.
Από το ταμείο μας αφαιρούνται, βγαίνουν Ευρώ , με τις εισαγωγές κάθε λογής προϊόντων από το εξωτερικό, με τον τουρισμό που κάνουν οι Έλληνες σε άλλες χώρες, με την εξαγωγή Ευρώ από τους οικονομικούς μετανάστες που εργάζονται και ζουν στη πατρίδα μας προς τις χώρες καταγωγής τους, με την εξαγωγή Ευρώ Ελλήνων που σπουδάζουν στο εξωτερικό, με τη εξαγωγή Ευρώ για παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε χώρες του εξωτερικού, με την αγορά πανάκριβων οπλικών συστημάτων για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας και βέβαια για την αποπληρωμή δανείων σε τρίτες χώρες και διεθνείς τράπεζες.
Σήμερα όμως κύριε Πρωθυπουργέ βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατάσταση όπου οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων συνεχώς μειώνονται, οι εισαγωγές συνεχώς αυξάνονται, το ναυτιλιακό συνάλλαγμα έχει σημαντικά περιοριστεί, η εισαγωγή συναλλάγματος Ελλήνων μεταναστών που ζουν στο εξωτερικό επίσης έχει σχεδόν μηδενιστεί αφού πλέον δεν τους δίδεται κανένα σχετικό κίνητρο, η χώρα έχει αποβιομηχανοποιηθεί, η ανταγωνιστικότητα γενικότερα την ελληνικής οικονομίας επιδεινώνεται συνεχώς. Δεν είναι όλα αυτά οι πραγματικές αιτίες της σημερινής κρίσης; Γιατί δεν τις ονομάζουμε; Γιατί δεν επικεντρώνουμε τις αναφορές μας σε αυτά τα κρίσιμα και πραγματικά ,σοβαρά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας, και το συνεχές ενδιαφέρον στην ανάταξη τους;
Διερωτώμαι λοιπόν πως είναι δυνατόν η ελληνική οικονομία να ανακάμψει και πως η Ελλάδα θα τακτοποιήσει τα οικονομικά της μόνον και μόνον με περιστολή των δημοσίων δαπανών, με την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση των φόρων, πράγματα που έτσι και αλλιώς πρέπει να γίνουν, χωρίς συγχρόνως να παρθούν άμεσα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που θα αυξήσουν την παραγόμενη αξία στην πατρίδα μας, η οποία ολοένα και μηδενίζεται. Όχι μόνον δεν είμαστε αυτάρκεις ούτε καν σε προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, αλλά εισάγουμε κρέατα και αγροτικά προϊόντα από άλλες χώρες της Ε. Ε αλλά και τρίτες χώρες. Αφήστε τα υπόλοιπα βιομηχανικά προϊόντα και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Η Ελλάδα σήμερα είναι μία χώρα-αγορά για όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε. αλλά και τρίτες χώρες με μηδενική σχεδόν όμως παραγόμενη εγχώρια αξία. Πως λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ, πως είναι δυνατόν να ορθοποδήσει αυτή η χώρα μόνον με μέτρα σαν και αυτά που έχετε πάρει μέχρι σήμερα, χωρίς να συνεγερθεί ο Ελληνικός Λαός όπως αυτό έχει συμβεί στην ιστορική μας διαδρομή μπροστά σε εθνικές κρίσεις και κινδύνους;
. Βέβαια αυτήν την κατάσταση, στην οποία η Ελλάδα διολίσθησε τα τελευταία χρόνια σιγά- σιγά την παραλάβατε από την προηγούμενες. Διακυβερνήσεις και κανείς δε μπορεί να σας κατηγορήσει, ότι είστε εσείς και η κυβέρνηση σας που την προκάλεσε. Ιδιαίτερα μετά την είσοδο της χώρας μας στην Ο. Ν. Ε. κανένας δεν φρόντισε για την προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στα νέα δεδομένα και τις νέες ανάγκες για την επιβίωση μας στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον . Όσοι αδιαφόρησαν γι’ αυτό έχουν πράγματι βαρύτατες ευθύνες.
. Η διατύπωση κύριε πρωθυπουργέ ενός νέου οράματος για το λαό και το έθνος είναι αναγκαία και βασική προϋπόθεση για την έξοδο από τη σημερινή κρίση. Μετά την πολιτική διακήρυξη και την εφαρμογή της στην πράξη της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας του Ανδρέα Παπανδρέου στη δεκαετία του 1980 και το νέο όραμα του Κώστα Σημίτη με κεντρικό στόχο την ένταξη της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε., η χώρα μας πορεύθηκε χωρίς εθνικούς στόχους και χωρίς κανένα προσανατολισμό. Είναι καιρός λοιπόν για την διατύπωση αυτού του νέου οράματος που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους που θα συνεγείρει το λαό σε μία νέα προσπάθεια προόδου και ανόρθωσης.
Αυτό προϋποθέτει καθαρά λόγια, ενημέρωση σε πλάτος και σε βάθος κυρίως όμως εφαρμογή στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία, κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν γίνεται κάθε φορά οι υπαίτιοι και οι κυρίως υπεύθυνοι των κρίσεων να διαφεύγουν των ευθυνών και των υποχρεώσεων τους και να την πληρώνουν πάντοτε οι απλοί άνθρωποι του λαού, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, οι μικροεπιχειρηματίες και μικροεπιτηδευματίες, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής. Ο λαός έχει ανάγκη για να πεισθεί, να βλέπει να επιστρέφεται ένα μέρος τουλάχιστον του πλούτου που συσσώρευσαν οι τράπεζες, οι τραπεζίτες, και όσοι με παράνομους, ή νόμιμους τρόπους που τους διευκόλυναν, σφετερίστηκαν για λογαριασμό τους το μόχθο και την παραγόμενη αξία από τους εργαζόμενους. Εάν δεν συμβεί αυτό κύριε Πρωθυπουργέ θα υπάρξουν σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις οι οποίες δυστυχώς θα εμποδίσουν και την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανόρθωση της πατρίδας μας. Δεν μπορεί πάντοτε οι ίδιοι και οι ίδιοι να πληρώνουμε τα σπασμένα.
Οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύονται ασφαλώς χάρη στην προσωπικότητα τους κυρίως σε περιόδους μεγάλων δυσκολιών και κρίσεων σαν και αυτήν που διανύουμε. Έχετε λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ την ευκαιρία εν μέσω μίας τέτοιας βαθιάς κρίσης, με τα θετικά στοιχεία της προσωπικότητας σας και την εμπειρία που ασφαλώς διαθέτετε, αλλά και με νωπή πριν να εξατμισθεί την εντολή του ελληνικού λαού να αναδεχθείτε σε μεγάλο ηγέτη που θα βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση και το αδιέξοδο. Μη μας απογοητεύσετε.
Με τιμή
Δημήτρης Καμιζής
Γιατρός Ε.Σ.Υ
Δήμαρχος Κρανιδίου 1999-2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου